ترامپ علیه شرکا

دونالد ترامپ، آخرین هفته‌های حضورش در کاخ سفید را مشغول کاری بوده که در آن مهارت و تبحر خاصی از خود نشان داده است؛ حمله به افرادی که سهم زیادی در به قدرت رسیدن او داشتند.
به‌گزارش دیلی‌بیست، ترامپ در همین چند روز اخیر، به اعضای حزب جمهوریخواه حمله کرده، مقامات دولتی که زمانی متحدان بسیار نزدیکش بودند را اخراج کرده و علیه مقاماتی موضع گرفته که گفته‌اند در پافشاری ترامپ برای ماندن در کاخ سفید او را همراهی نخواهند کرد.
برای بسیاری، اولویت منافع شخصی ترامپ بر دیگر مسائل پوشیده نیست. اما هیچ وقت تلاش‌های ترامپ و تیم او در راستای منافع شخصی‌اش اینقدر آشکار نبوده و این تلاش‌ها هرگز این‌قدر هم جنجالی نبوده است.
یکی از نزدیکان رئیس‌جمهور که همراه با او به فلوریدا رفته درباره تعطیلات کریسمس ترامپ در مار آ لاگو گفته است: «رئیس‌جمهور بیشتر آخر هفته کریسمسی خود را به صحبت درباره دیگر جمهوریخواهانی پرداخت که طبق میل او رفتار نمی‌کنند. او این افراد را شکست‌خورده و بازنده خوانده است.»
رفتارهای ترامپ البته سؤال‌های بی‌پاسخی درباره آینده او هم ایجاد می‌کند. و این سؤال‌ها این پارادوکس بنیادی را نشان می‌دهد: چطور مردی که تمامی پل‌های پشت سرش را خراب کرده در نهایت تنها نمی‌ماند؟
سم نانبرگ حامی و مشاور ارشد سیاسی سابق ترامپ گفته است: «او دیگر یک سلبریتی ابر ثروتمند در نیویورک نیست بلکه عضو باشگاه روسای تک دوره‌ای است و در کنار افرادی مانند جیمی کارتر و جورج بوش پدر قرار دارد. او می‌توانست طوری از قدرت کناره‌گیری کند و خارج شود که پایگاه قدرت خود را حفظ کند اما کار را به دیوانه‌هایی مثل رودی جولیانی سپرده... او طوری رفتار می‌کند که انگار در یک سنگر در انتهای جنگ جهانی دوم گیر افتاده است.»
ترامپ همیشه خود را یک ساختارشکن و کسی که علیه سیستم است نشان داده. او می‌خواست به‌عنوان نماینده مستقل در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند با این حال در نهایت قبول کرد نامزد حزب جمهوریخواه شود. یکی از غافلگیری‌های دوران ریاست‌جمهوری او این بود که به سختی تلاش می‌کرد دستور کار سنتی روسای جمهوری جمهوریخواه را رعایت کند. او اما هرگز عضو واقعی حزب نبود. او یک رئیس‌جمهور سنتی هم نبود. او هرگز به دستیاران و نمایندگان جمهوریخواه و اعضای کابینه‌اش وفاداری نشان نداد. او افراد را در توییتر اخراج و اعضای حزب را مسخره می‌کرد.
اما حتی اگر همین استانداردها را درنظر بگیریم، کاری که در روزهای اخیر در همین راستا انجام داده، باعث شوکه شدن حتی نزدیکان خود ترامپ شده است. او به میچ مک‌کانل رهبر اکثریت جمهوریخواه در سنا به‌خاطر قبول پیروزی جو بایدن حمله کرده است؛ او جان تون سناتور جمهوریخواه را به‌خاطر اینکه از ادعاهای ترامپ درباره نتیجه انتخابات دفاع نکرده تهدید کرده است؛ او به ویلیام بار دادستان کل به‌خاطر اینکه به اندازه کافی برای برگرداندن نتیجه انتخابات تلاش نکرده حمله کرده است؛ او از پت سیپولن از نزدیکان خود در کاخ سفید به‌خاطر اینکه از ایده‌های ابتکاری افراطی‌اش برای بازگرداندن انتخابات حمایت نکرده روی برگردانده است؛ ترامپ حتی مسئله شناسایی حاکمیت مراکش بر برخی مناطق در آفریقا را به‌خاطر لجبازی با سناتور جیمز اینهوف که در نهایی کردن توافق آمریکا و مراکش دست داشته به تعویق انداخته است. ترامپ درست در آستانه انتخابات مجدد برای 2کرسی سنا در ایالت جورجیا، به رهبر جمهوریخواهان در این ایالت حمله کرده است. او حتی لایحه بودجه کمک‌های هنگفتی را که کنگره بعد از مدت‌ها بر سر آن به توافق رسیده  و وزارت خزانه‌داری دولت خود ترامپ مدت‌ها با کنگره درباره آن مذاکره کرده بود هم بعد از چند روز معلق نگه داشتن آن امضا کرد. پاسخ ترامپ به افرادی که معتقدند رئیس‌جمهور رویکردی غیرسازنده و مشکل‌ساز دارد این است که اصلا به آنها فکر هم نمی‌کند.
برخی منابع گفته‌اند که او در جمع‌های خصوصی، در پاسخ به انتقادهای محافظه‌کاران از امضا نشدن لایحه بودجه گفته بود که اصلا به این افراد و انتقادهایشان اهمیت نمی‌دهد. در مقابل او گفته است که جمهوریخواهان به اندازه کافی برای ترامپ و در راستای خواسته‌های او کار نکرده‌اند. حتی وقتی یک دستیار ترامپ به او گفته بود که امضا نکردن این لایحه، باعث می‌شود جمهوریخواهان در واشنگتن و جورجیا دچار مشکل شوند  این پاسخ را از ترامپ شنیده بود: «بالاخره زندگی یعنی همین دیگر.» او سپس بلافاصله به این مسئله بازگشته بود که جمهوریخواهان باید در کنگره «تقلب» گسترده در انتخابات را برملا کنند و جلوی انتخاب بایدن را بگیرند. او همچنین از جمهوریخواهان گله کرده بود که به اندازه کافی برای این منظور نمی‌جنگند و جبهه متحدی برای حمایت از او ندارند.
بسیاری از نزدیکان ترامپ به خوبی می‌دانسته‌اند که او در نهایت علیه حزب و دستیارانش موضع می‌گیرد اما این حجم از تخاصم علیه نزدیکان و حزب، حتی آنها را هم غافلگیر کرده است.
نانبرگ درباره اینکه چرا افراد، با علم به این خصلت ترامپ به او نزدیک می‌شوند گفته است: «برخی به‌خاطر قدرت مطلق به او نزدیک شده‌اند. برخی بوی پول به مشام‌شان رسیده و دیگران فکر کرده‌اند که می‌توانند ترامپ را شکل بدهند و به چیزی که می‌خواهند تبدیل کنند. اما بسیاری از چیزها مثل یک راز هستند که پاسخی برای آن نیست.»