سختگیری در آزمون رانندگی

   بهرام بهرامی      
علاقه‌مندی به پشت رل اتومبیل‌‌نشستن در خلال دهه 40به اوج خود رسید و تهرانی‌ها برای دریافت گواهینامه و شرکت در آزمون رانندگی به‌سمت شهرستان‌ها سرازیر شدند چون شایع شده بود که امتحان رانندگی در شهرستان‌ها بسیار راحت‌تر و البته با ارفاق بیشتری نسبت به پایتخت است. همین امر باعث شده بود راهنمایی و رانندگی آن‌ زمان، افسران خود را به شهرستان‌ها انتقال داده تا وضعیت آزمون رانندگی در آنجا هم مثل پایتخت، سفت و سخت شود. یکی از روزنامه‌های آن‌زمان نوشته بود: «امتحان رانندگی در شهرستان‌ها به جایی رسیده که برخی با پست گواهینامه می‌گرفتند؛ یعنی مدارک خود را برای یک شهرستان که در آن آشنا داشتند ارسال کرده و دوست یا رفیق‌شان چند روز بعد گواهینامه را برای آنها پست می‌کرد، بدون آنکه طرف حتی پشت فرمان نشسته و یا فنون آن‌را بلد باشد». از طرفی زنان که علاقه بیشتری نشان داده و افسران نیز ارفاق‌هایی به آنان می‌کردند نیز از این لطف به‌شدت محروم شدند و دیگر کسی نمی‌توانست با چند لبخند و دلفریبی به راحتی‌ گواهینامه به‌دست آورد. حال با شرایط جدید، وضعیت سختگیری در شهرستان‌ها به حدی رسید که در قم و یزد کسی نتوانسته بود در یک‌ماه حتی یک گواهینامه دریافت کند و شهرستان‌های بزرگ دیگر هم وضع بهتری نداشتند. طبق آمار از 464نفر متقاضی دریافت گواهینامه در شیراز تنها 8نفر و از تعداد 385متقاضی اصفهانی تنها 6نفر موفق به دریافت گواهینامه شده بودند.