رعایت فاصله اجتماعی به مدد دوچرخه

محمد عندلیب- معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار منطقه6

با توجه به هزینه تمام‌شده حمل‌ونقل عمومی انبوه‌بر، این ناوگان همواره مورد استقبال بوده است و با اپیدمی شدن بیماری کرونا اشکالاتی در این نوع از ناوگان حمل‌ونقل نمایان شده که مهم‌ترین آن رعایت نشدن فاصله اجتماعی است.
فاصله‌ای که اگر رعایت نشود قطعاً منشأ و منبع انتشار و گسترش ویروس کرونا می‌شود. بنابراین کاهش سرفاصله زمانی ناوگان حمل‌ونقل عمومی اعم از مترو و اتوبوس، می‌تواند سد یا مانعی در انتشار این ویروس باشد اما عملاً این کار نشدنی است. البته این تجربه مختص تهران نیست و کاهش سرفاصله زمانی در شهرهایی چون نیویورک و لندن هم موفق نبود. در چنین شرایطی استفاده از حمل‌ونقل پاک شاید تنها گزینه نه اما می‌تواند بهترین گزینه باشد. گاهی اوقات شهروندان دوری مسافت را بهانه می‌کنند و از دوچرخه‌سواری طفره می‌روند اما بنده شخصاً بعضی از روزها به‌ویژه روزهای سه‌شنبه مسیر منزلم از پونک تا محل کارم در میدان سیدجمال‌الدین اسدآبادی را با دوچرخه طی می‌کنم و هیچ مشکلی هم ایجاد نمی‌شود. هرچند به‌عنوان کسی که در حوزه شهری مسئولیت و تخصص دارد می‌پذیرم و قبول دارم که تهران، شهر مناسب عابرپیاده نیست. عابر پیاده جوان و سالم امنیت کافی برای تردد در معابر را ندارد چه رسد به عابر دارای ناتوانی جسمی و کهنسالان. «توسعه شهر مناسب عابران پیاده» که شعار شهرداری تهران نیز هست سبب رغبت بیشتر شهروندان به وسایل نقلیه غیرموتوری یعنی دوچرخه می‌شود. بنابراین قبل از اینکه از شهروندان توقع همکاری و مشارکت داشته باشیم بهتر است زیرساخت‌ها را فراهم کنیم؛ وسیله بی‌دودی که سرعتی به‌مراتب بیشتر از عابر پیاده دارد و همزمان انرژی تقریباً کمی برای تردد مصرف می‌کند. امکان رعایت فاصله اجتماعی به آسانی مهیاست و وسیله‌ای فاقد هرگونه آلودگی محیطی است. بررسی‌ها و اعداد و ارقام نشان می‌دهد در سنوات گذشته استقبال بسیار مناسبی از دوچرخه شده و روزبه‌روز به میزان این استقبال افزوده می‌شود.