کِلک
داستایفسکی بهتر از هر کس دیگر نشان می‌دهد که در شرورترین و پست‌ترین جنایتکاران هم می‌توان نور رستگاری و نیکی یافت و به همین دلیل هرگز کسی را واقعاً محکوم نمی‌کند. با تمام تاریکی و بدبختی و بدبینی ظاهری که در آثارش دیده می‌شود، باز اگر دقت کنیم روزنه امید و رستگاری را به روی همه باز می‌بینیم و این خوشبینی برای انسان گمراه بهترین نوید سعادت است.
مقدمه جنایت و مکافات،فئودور داستایفسکی
ترجمه: مهری آهی، صفحه 11
