همسفر با دوچرخه

سارا جعفرزاده

 در این روزها که‌‌ تردد شهروندان بیشتر به وسیله خودروهای شخصی یا وسایل حمل‌ونقل عمومی صورت می‌گیرد، افرادی هم هستند که از دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل استفاده می‌کنند. «محمد صحرایی» شهروند ساکن محله مشیریه، یکی از این افراد است که از چند سال پیش استفاده از دوچرخه را نه تنها به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل بلکه به‌عنوان یک ورزش حرفه‌ای دنبال می‌کند. صحرایی که در سفرهای درون‌شهری از دوچرخه استفاده می‌کند، از سال 1395 دوچرخه‌سواری در طبیعت را هم آغاز کرده و در طول 7 سفر توانسته 1750 کیلومتر رکاب بزند. تجربه سفر با دوچرخه از او یک دوچرخه‌سوار حرفه‌ای ساخته و او توانسته سفر به شهرهای مختلف به وسیله دوچرخه را در کارنامه ورزشی خود ثبت کند. در گزارش زیر بیشتر با این شهروند ساکن منطقه 15 آشنا می‌شویم. 

تجربه استفاده از دوچرخه به‌عنوان وسیله‌ای برای‌‌ ترددهای درون‌شهری برای صحرایی تجربه تازه‌ای نیست. او که مدت‌هاست از دوچرخه به‌عنوان وسیله حمل‌ونقل استفاده می‌کند، می‌گوید: «به‌صورت کلی من همراه دوستانم بیشتر در مسیرهای خاکی و روستایی که معمولاً سنگلاخ هستند و شیب دارند دوچرخه‌سواری می‌کنم، اما کلا به این رشته علاقه‌مند هستم و برای‌‌ تردد درون‌شهری هم از دوچرخه استفاده می‌کنم.» صحرایی به استفاده از دوچرخه در زمان بحران کرونا هم اشاره می‌کند و می‌افزاید: «با توجه به اینکه محل کارم تا منزلم فاصله چندان طولانی ندارد، در اوایل بحران کرونا هر روز مسیر منزل تا محل کارم را با دوچرخه طی می‌کردم اما با تغییر فصل هوا گرم‌تر و استفاده از دوچرخه کمی سخت شد. با این حال، در اوقاتی که هوا خنک است من از دوچرخه به‌عنوان وسیله حمل‌ونقل استفاده می‌کنم. حتی برای رفتن به مرکز شهر ترجیح می‌دهم از دوچرخه به جای اتوبوس یا تاکسی استفاده کنم. من و چند نفر از دوستانم موقعی که دوچرخه‌سواری را شروع کردیم، هدف‌مان این بود که دوچرخه‌سواری در شهر با تجهیزات کامل به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل توسط شهروندان دیده شود. در واقع هدف فقط به نمایش گذاشتن دوچرخه نیست بلکه‌‌ ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری با تجهیزات ایمنی کامل است.»

دوچرخه‌سواری در بوستان‌جنگلی سرخه‌حصار
روزهای پایانی هفته زمان مناسبی برای دوچرخه‌سواری در بوستان‌های جنگلی است و صحرایی هم بیشتر هنگام روز دوچرخه‌سواری می‌کند. او در این‌باره توضیح می‌دهد و می‌گوید: «من همراه چند نفر از دوستانم اغلب روزهای پایانی هفته را برای دوچرخه‌سواری انتخاب می‌کنیم اما در حال حاضر با توجه به بحران کرونا و کاهش ساعات‌کاری در طول هفته 2 روز را به تمرین دوچرخه‌سواری اختصاص داده‌ام. با توجه به شرایط فعلی سعی می‌کنم با تعداد نفرات کمتری به تمرین بپردازم؛ حداقل با 2 یا 3 نفر از دوستانم برای تمرین هماهنگ می‌کنم تا پروتکل‌های بهداشتی رعایت شود.» او بوستان جنگلی سرخه‌حصار را مکان مناسبی برای دوچرخه‌سواری می‌داند و می‌گوید: «برای کسانی‌که مانند من به شرق تهران دسترسی دارند، دوچرخه‌سواری در بوستان جنگلی سرخه‌حصار بسیار مطلوب است. البته ما از قسمت کوهستانی این بوستان استفاده می‌کنیم که در آنجا پیست‌هایی مخصوص دوچرخه کوهستان تعبیه شده است.»

لذت سفر با دوچرخه 
یک از لذت‌بخش‌ترین قسمت دوچرخه‌سواری سفر با دوچرخه است که به اصطلاح به آن «سایکل» گفته می‌شود. صحرایی تجربه چند سفر با دوچرخه را دارد و می‌گوید: «ما برای سفر با دوچرخه ابتدا باید این وسیله را به تجهیزات مختلف مجهز کنیم. از جمله لوازم پنچرگیری، تیوپ زاپاس، لنت، قفل زنجیر، آچار چرخ تا در میان راه با مشکلی مواجه نشویم. من در نخستین سفرم در بهار سال 1396 تجهیزات ایمنی را تهیه و به مقصد بندرعباس رفتم. البته به دلیل اینکه کارمند هستم و محدودیت زمانی داشتم از تهران با اتوبوس به سمت مقصد رفتم و دوچرخه را در باکس اتوبوس قرار دادم. از بندرعباس به سمت جزایر قشم، هرمز و هنگام رکاب زدم. در زمستان هم به سمت خوزستان رفتم و از اندیمشک به سمت شوش و شوشتر رکاب زدم. معمولاً سفر با دوچرخه طی یک هفته انجام می‌شود. در سفر اخیرم هم از قزوین به سمت الموت غربی رکاب زدم و بعد به سمت مازندران و رامسر رفتم.»

عبور از بزرگراه‌ها خطرناک است
این روزها مدیریت شهری بر استفاده از حمل‌ونقل پاک اهتمام می‌ورزد و ما همواره شاهد ایجاد مسیرهای جدید دوچرخه‌سواری در محله‌های مختلف شهر هستیم اما همه مناطق پایتخت مسیرهای مجزا برای دوچرخه‌سواری ندارند. صحرایی در این‌باره می‌گوید: «مدیریت شهری در زمینه‌‌ ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری و توسعه مسیرهای دوچرخه تلاش‌های بسیاری می‌کند اما زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری بیشتر در مرکز شهر فراهم است. به‌عنوان مثال، برای رفتن به یک مرکز خرید در شهر ما از مسیرهای مختلفی می‌توانیم استفاده کنیم که به ندرت معابر مسیرهای ویژه‌‌ تردد دوچرخه دارند. در بیشتر موارد باید از بزرگراه‌ها عبور کنیم که خطرات جبران‌ناپذیری دارد. به‌صورت کلی دوچرخه‌سواری در بزرگراه دشوار است و برخی رانندگان با بی‌احتیاطی و رعایت نکردن قوانین از کنار ما عبور می‌کنند.» صحرایی به آموزش دوچرخه‌سواری هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «آموزش در رشته دوچرخه‌سواری رکن اصلی این رشته است. دوچرخه‌سواری بدون آموزش ممکن است باعث جراحت و صدمات جبران‌ناپذیر شود. بهتر است علاقه‌مندان به دوچرخه‌سواری برای فعالیت در این رشته ابتدا به‌صورت کامل آموزش ببینند.»

 لذت دوچرخه‌سواری در طبیعت
اگر با رشته دوچرخه‌سواری آشنایی ندارید باید بدانید که ماهیت دوچرخه‌سواری در مکان‌های مختلف تغییر می‌کند به‌عنوان مثال دوچرخه‌سواری در پیست و جاده با دوچرخه‌سواری در طبیعت و کوهستان متفاوت است. صحرایی در این‌باره می‌گوید: «من سال 1395 دوچرخه‌سواری در طبیعت را آغاز کردم و علاقه به دوچرخه‌سواری در طبیعت به این دلیل بود که به وسیله دوچرخه بهتر می‌توان از طبیعت لذت برد. قبلاً در رشته کوهنوردی فعالیت می‌کردم و در این رشته برای دیدن طبیعت زمان طولانی را باید صرف می‌کردم. البته رشته کوهنوردی هم لذت خودش را داشت اما با دوچرخه می‌توان به نقاط مختلفی از طبیعت که در حالت عادی دسترسی به آنجا سخت است، سفر کرد. البته با دوچرخه کوهستان راحت‌تر می‌توان به دل طبیعت سفر کرد.»

 رهایی از مشغله‌های روزمره
دوچرخه‌سواری در طبیعت و مسیرهای کوهستانی سختی‌های خود را دارد و شاید برای افراد تازه کار پیمودن مسیر سنگلاخی و شیب‌دار با دشواری همراه باشد اما با دنبال کردن دوچرخه‌سواری بعد از چند هفته ماهیچه‌های بدن تقویت می‌شوند و شروع به خودسازی می‌کنند و بعد از مدتی به راحتی فرد می‌تواند بدون هیچ مشکلی رکاب بزند. دوچرخه‌سواری علاوه بر تأثیرات مثبتی که بر سلامتی دارد، رشته مهیجی است که باعث سر زندگی و نشاط می‌شود. صحرایی با اشاره به این موضوع یادآوری می‌کند: «وقتی عصرهنگام رکاب می‌زنیم تمام مشغله‌های روزمره را فراموش می‌کنیم.»

سفرهای محمد صحرایی با استفاده از دوچرخه 
 سفر به استان هرمزگان و رکاب‌زنی در شهرهای بندرعباس، جزیره‌های قشم، هنگام و هرمز در بهار سال 96
 سفر به استان خوزستان و رکاب‌زنی در شهرهای اندیمشک، شوش و شوشتر در زمستان سال 1396
 سفر به استان سیستان و بلوچستان و رکاب‌زنی در چابهار در بهار سال 1397
 سفر به استان بوشهر و رکاب‌زنی در شهرهای عسلویه، پارسیان، بندر مقام و جزیره لاوان در زمستان سال 1397
 سفر به استان خوزستان و رکاب‌زنی در شهرهای مشراگه، بندر ماهشهر، تالاب شادگان،‌ آبادان، خرمشهر و اروند کنار در بهار سال1398
 سفر به استان خوزستان و رکاب‌زنی در شهرهای دزفول، پامنار، لالی و شوشتر در زمستان سال 1398

1750کیلومتر مسافت طی شده توسط محمد صحرایی در 7 سفر است.