سه نقطه

سعید مروتی
منتقد فیلم و روزنامه‌نگار   

انتهای جمله سه نقطه می‌گذارم که یعنی بقیه‌اش را خودت می‌دانی. گاهی وسط جمله سه نقطه می‌گذارم که یعنی این جای خالی کلمه‌ای است که نمی‌خواهم بنویسم ولی می‌توانی از پس و پیش کلماتی که این سه نقطه را به محاصره درآورده‌اند متوجه منظورم شوی. سه نقطه را جاهای دیگر به‌معناهایی دیگر هم به‌کار می‌برند که فعلا کاری به آن نداریم. اینها را نوشتم تا به اینجا برسم که جمعه‌ای که در راه است روز ملی سینماست...
   همین چند سال پیش عده‌ای روز ملی سینما را از تقویم رسمی حذف کردند. آن سال‌ها فضای دوقطبی جامعه دامن خانواده سینما را هم گرفته بود و رابطه سینمایی‌ها با مدیران فرهنگی در بدترین سطح ممکن بود. روزگاری که خانه سینما را هم بسته بودند. یک دهه پیش ما در چنین شرایطی به سر می‌بردیم. سال‌های جنون‌آمیز و جن‌زده‌ای که بالاخره تمام شد. در اوج تنش‌ها و دعواها و در شرایطی که به‌نظر می‌رسید همه کوچه‌ها بن‌بستند، چیزی به نام امید وجود داشت. همه امیدوار بودیم که بالاخره شرایط تغییر کند که کرد. الان ۷ سالی هست که شرایط عوض شده. ۷ سال زمان کمی نیست. از روزگاری که هر کس برای جایزه‌اش به روی سن می‌رفت می‌گفت حالش خوب نیست سال‌ها گذشته. مشابه‌اش را چندبار در این سال‌ها هم شنیده‌ایم. گاهی از سر صدق و از سر درد، گاهی برای اینکه ژست معترض بودن به‌خودمان بگیریم. نیت‌خوانی را که کنار بگذاریم می‌بینیم حال سینمایی‌ها در هر دوره‌ای یک جورهایی بد است...
   از نخستین باری که روز ملی سینما جشن گرفته شد ۲۱ سال می‌گذرد. در شهریور ۱۳۷۸ جشن سینما در ورزشگاه انقلاب برپا شد. دست‌کم آن موقع باید حال سینمایی‌ها خوب می‌بود که سیف‌الله داد، معاون سینمایی بود و فضا باز شده بود و جسارت به سینما بازگشته بود. مردم بیشتر سینما می‌رفتند ولی همان موقع هم حال عده‌ای خوب نبود. عده‌ای که از کاهش تصدی‌گری دولت در حوزه فرهنگ نگران و ناراحت بودند. عده‌ای که چشم دیدن فیلم‌های پرفروش را نداشتند. عده‌ای که هنوز هم هستند و اتفاقا در هر دوره‌ای هم قدر می‌بینند و بر صدر می‌نشینند...
  روز ملی سینما ثبت شده در تقویم رسمی کشور و بهانه‌ای است برای یادآوری بیشتر، توجه دقیق‌تر و بازخوانی همه آنچه سینمای ایران را تشکیل می‌دهد و سینمای ایران فقط بهرام بیضایی ، مسعود کیمیایی ، ناصر تقوایی ، داریوش مهرجویی، عباس کیارستمی ، اصغر فرهادی ، رضا میرکریمی و مجید مجیدی نیست. سیامک یاسمی ، مجید محسنی ، رضا صفایی، مهدی صباغ‌زاده و قدرت‌الله صلح‌میرزایی هم بخشی از همین سینما هستند. سینمای ایران را همانگونه که واقعا بوده و هست ببینیم و بپذیریم.
   در آستانه روز ملی سینما، حرف تلخ نزنیم بهتر است. ما که در هر شرایطی آماده‌ایم حال بدمان را فریاد کنیم، این یک روز را بی‌خیال شویم. سه نقطه را برای همین روزها گذاشته‌اند...