رتبه ۹ تهران در نوآوری منطقه‌ای

گزارش 2020 شاخص جهانی نوآوری حرف‌های خوبی برای کشورمان دارد. تهران رتبه9 مناطق (خوشه‌های) برتر علم و فناوری در کشورهای با درآمد متوسط(در حال توسعه نوظهور) را دریافت کرد و بالاتر از شهر‌هایی مانند برلین (رتبه44)، زوریخ (49)، بنگلور (60)، دهلی (67)، لوزان (89)، وین (70)، استانبول (51)، سائوپائولو (61)، آنکارا (88) و بمبئی (98) قرار گرفت. در رتبه‌بندی سال2020، منطقه توکیو-یوکوهامای ژاپن مانند سال گذشته رتبه نخست را به‌خود اختصاص داد که ناشی از عملکرد بسیار خوب این منطقه در ثبت پتنت است. این مسئله نشان می‌دهد که در شاخص نوآوری تهران توانسته است نسبت به سال۲۰۱۹ جایگاه خود را ۳رتبه بهبود ببخشد. درمجموع فهرست مناطق برتر سال2020 نسبت به سال‌های قبل تغییر زیادی نداشته که به‌دلیل محاسبه مناطق براساس عملکرد تجمعی آنها در بازه زمانی 5ساله است. این امر دلالت بر این واقعیت دارد که مناطق نوآور پس از شکل‌گیری در بازه‌های زمانی نسبتاً بلندمدت، ثبات زیادی در حفظ وضعیت نوآورانه خود دارند.
به گزارش معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری همچنین دریافت رتبه43 از 100خوشه برتر علم و فناوری در سطح جهان (برای سومین بار مستمر) و 3رتبه بهبود در مقایسه با سال2019 از موارد دیگری است که در این گزارش به آن اشاره شده است.
برزیل، چین، هند، ایران، روسیه و ترکیه تنها کشورهای در حال توسعه‌ و نوظهوری هستند که در بین 100خوشه برتر علم و فناوری جهان قرار گرفته‌اند.
این رتبه‌بندی با اندازه‌گیری عملکرد نوآوری در سطح منطقه‌ای (فراتر از چارچوب اقتصاد ملی کشورها) و مبتنی بر توزیع مکانی فعالیت‌های نوآورانه صورت می‌گیرد. به این ترتیب که 100منطقه نوآوری با بیشترین پویایی در فعالیت‌های علمی و فناورانه معرفی شده‌اند. منطق گزارش شاخص جهانی نوآوری برای ارائه این فهرست، شناسایی و تمرکز بر مناطقی است که تراکم بالاتری در تعداد مخترعان و نویسندگان مقالات علمی دارند. گزارش شاخص جهانی نوآوری از سال2017 به بعد، در بخشی با عنوان «رتبه‌بندی خوشه‌های برتر علم و فناوری» به معرفی 100خوشه برتر علم و فناوری در سطح کشورها پرداخت.
سازمان جهانی مالکیت فکری هر سال اقدام به انتشار گزارشی درخصوص وضعیت نوآوری در سطح جهان به نام «شاخص جهانی نوآوری» می‌کند. در این گزارش، سطح نوآوری در مناطق و کشورهای گوناگون اندازه‌گیری و مقایسه می‌شود. برای این اندازه‌گیری مواردی مانند پیچیدگی کسب‌وکار، سطح هزینه‌های آموزش و خروجی‌های خلاقانه در اقتصاد درنظر گرفته می‌شود.