ناز بی خریدار

وقتی فرهاد مجیدی هستی، کلی محبوبیت داری و یک روز بعد از پیروزی بر حریف دیرینه استعفا می‌دهی، قاعدتا انتظار داری هواداران پاشنه در باشگاه را از جا بکنند و خواهان ادامه همکاری با تو باشند، اما این اتفاق هرگز برای سرمربی استقلال رخ نداد. به جرأت می‌توان گفت کناره‌گیری نمایشی فرهاد از هدایت استقلال، نتیجه مورد انتظار او را به‌دنبال نیاورد. مدیران باشگاه که قاعدتا به‌خاطر مذاکره بدموقع با استراماچونی باید تحت فشار قرار می‌گرفتند، برخورد کاملا قهری با مجیدی را در پیش گرفتند و عجیب اینکه بخش قابل توجهی از افکار عمومی هم حق را به آنها داد. مدیرعامل استقلال نه‌تنها استعفای مجیدی را در فضای مجازی جدی نگرفت، بلکه سرمربی تیمش را به کمیته انضباطی باشگاه هم احضار کرد. سعادتمند همچنین فاصله 14امتیازی با پرسپولیس را در‌ شأن استقلال ندانست و گفت باشگاه حق دارد برای فصل بعد تصمیم بگیرد. این موضع‌گیری مطلقا غیرقابل باور بود و عجیب اینکه بیشتر هواداران استقلال هم حق را به باشگاه دادند. در نهایت هم مجیدی صرفا با پادرمیانی مجید نامجومطلق و وریا غفوری استعفای صوری‌اش را پس گرفت و روی نیمکت استقلال برگشت.
به‌نظر می‌رسد مجیدی در مورد وزن خودش و آندره آ استراماچونی دچار یک اشتباه محاسباتی بزرگ شده؛ او تصور می‌کرد با نایب‌قهرمان کردن استقلال در لیگ و حذف پرسپولیس در ضربات پنالتی توانسته سایه مرد ایتالیایی را از سرش کنار بزند، اما عکس‌العمل‌ها به استعفای مجیدی دقیقا عکس این داستان را ثابت کرد. خیلی از مردم هنوز فکر می‌کنند اگر امکان بازگشت استرا وجود داشته باشد، او برای نیمکت استقلال بهتر از مجیدی است؛ به همین دلیل هم سیاست مدیران باشگاه را تأیید کردند تا ناز فرهاد بی‌خریدار باقی بماند. اینکه بالاخره مربی ایتالیایی برمی‌گردد یا نه روشن نیست، اما مجیدی باید بداند برای رهایی از شر اسم استراماچونی نیاز به دستاوردهای بزرگ‌تری دارد؛ مثلا شاید قهرمانی در لیگ برتر بتواند او را در چنین جایگاهی بنشاند. در غیر این صورت این تصمیمات شتاب‌زده و هیجانی غیراز اینکه صلابت و پختگی او را به‌عنوان یک مربی زیر سؤال ببرد، نتیجه دیگری نخواهد داشت.