نکته بازی

احتمالا منظورشان به کلاغ‌ها بوده
48ساعت بعد از پایان لیگ نوزدهم، کمیته انضباطی اطلاعیه داده و از مسئولان باشگاه‌ها خواسته علیه تیم‌های دیگر حرف نزنند. خب حالا چه عجله‌ای بود؟ در لیگی که قشنگ 12‌ماه کامل طول کشید، هر کسی هر چیزی دلش می‌خواست به دیگران گفت و هزار جور دعوا و اتهام‌زنی راه افتاد. به‌عنوان مشتی از خروار، فقط از دوستان دعوت می‌کنیم مجادله امیر قلعه‌نویی و افشین پیروانی را به یاد بیاورند. بعد کمیته انضباطی در تمام طول این مدت ساکت بود و تازه یادش افتاده بیانیه بدهد. جالب نیست؟ آدم یاد آن مصاحبه فیروز کریمی می‌افتد که می‌گفت در فلان ورزشگاه 90 دقیقه علیه ما فحش دادند، بعد از پایان بازی بلندگو همه را دعوت به حفظ احترام کرد؛ برگشتم دیدم مردم رفته‌اند و فقط چند کلاغ باقی مانده. احتمالا منظورشان به کلاغ‌ها بوده!

امان از این سفرهای سخت
مدیران باشگاه استقلال برای رفع خطر کسر امتیاز و راحت کردن خیال هواداران، تن به سفر پر از رنج اروپا برای مذاکره حضوری با وینفرد شفر و استراماچونی داده‌اند. واقعا که مدیریت کردن در فوتبال ایران چقدر سخت است. آدم یاد سفرهای دشوار مهدی تاج به اروپا برای مذاکره با گزینه‌های مختلف هدایت تیم ملی می‌افتد؛ سفرهای سختی که آخرش به عقد قرارداد درخشان با مارک ویلموتس منجر شد. سفرهای تیم مدیریتی محمدحسن انصاری‌فرد برای مذاکره با برانکو هم در همین دسته می‌گنجد.  الان هم این طفلی‌ها از طرف استقلال راهی اروپا شده‌اند. امیدواریم فقط حق ماموریت و فوق‌العاده بدی آب و هوا بگیرند. نمی‌شود که آدم کار بی‌اجر انجام بدهد. حالا یا تخفیف می‌گیرید و صلح می‌کنید یا 99درصد این اتفاق نمی‌افتد که باز فدای سرتان!

همه تشنه یک برخوردیم
سوءمدیریت و بعضا سوءاستفاده در فوتبال ایران بیداد می‌کند. از سوی دیگر این رشته ورزشی هواداران زیادی هم دارد. وقتی مخاطب میلیونی مدام در معرض این پیام است که هر نوع اشتباه و تخلفی در مدیریت فوتبال ایران بدون عقوبت باقی می‌ماند، رفته‌رفته دلسرد می‌شود. برای احیای اعتماد این مخاطب، نیاز جدی به برخورد شدید با خاطیان وجود دارد. مردم باید ببینند در فوتبال هم حیف و میل‌کنندگان اموال عمومی در مظان اقدام قانونی قرار می‌گیرند. الان رسوایی بزرگ ویلموتس بهترین فرصت برای جلب اعتماد مردم است. می‌توان معرفی 8 نفر از سوی سازمان بازرسی به قوه قضاییه را به فال نیک گرفت و امیدوار بود فتح باب خوبی برای صیانت از اموال مردم و از آن مهم‌تر، احساسات و عواطف آنها باشد. این بار همه تشنه برخوردند و کاش اگر قصوری احراز شد، فرد خطاکار تاوانش را بدهد.