پیت نفت ، جای صندلی سینما

  سعید مروتی 

با ناکامی پیشگامان (سپنتا، اوگانیانس و مرادی) دیگر خبری از فیلم ایرانی نیست. سپنتا افسرده‌حال در اصفهان است. تلاش‌های مرادی راه به جایی نمی‌برد و اوگانیانس بساط مدرسه آرتیستی‌اش را به کلکته می‌برد. فقط خان‌بابا معتضدی مانده که با دوربینش از هر مراسم رسمی و حکومتی فیلم می‌گیرد. سال۱۳۱۸ خان‌بابا از مراسم افتتاح پیشاهنگی و افتتاح کارخانه ریسندگی فیلم‌گرفت. افتتاح هنرستان هنرپیشگی در دایره نمایش سازمان پرورش افکار توسط علی دریا‌بیگی، عبدالحسین نوشین و معز‌الدیوان فکری خودش نقطه امیدی است که اگر فیلمسازی تعطیل شده، تربیت آرتیست همچنان برقرار است. سینماها با فیلم خارجی کم‌کم ذائقه برای سینماروها می‌سازند و سالن سینما همچنان در تهران و شهرستان‌ها ساخته می‌شود. در این سال شهرهای سبزوار، اهواز و بجنورد برای نخستین بار صاحب سینما می‌شوند که میانشان سینما میهن سبزوار از همه کوچک‌تر اما جالب‌تر بود. سینما میهن با ظرفیت پذیرش حدود ۶۰ نفر توسط غلامعلی صادق‌زاده افتتاح می‌شود؛ سینمایی که در آن به جای صندلی از پیت خالی نفت استفاده می‌شد. ظاهرا برای سبزواری‌ها نشستن به روی پیت حلبی زیاد راحت نبود، چون سینما میهن فقط یک سال دوام آورد و بعد تعطیل شد.