آندره گدار 1344_1259

احتمالا آندره گدار مشهورترین معمار دوره پهلوی اول باشد. این معمار فرانسوی علاوه‌بر طراحی و ساخت چند بنای مهم در ایران، بنیانگذار چند نهاد مهم و یکی از پیشگامان آموزش معماری در ایران به‌حساب می‌آید. به سال 1306به ایران آمد و در سال 1308 به ریاست اداره عتیقه‌جات انتخاب شد. از یک‌سو تحصیلاتش در رشته‌های معماری و باستان‌شناسی و  از سوی دیگر پرکاری‌‌اش از دلایل موفقیتش در ایران به‌حساب می‌آید. چنانچه می‌توان او را فعال‌ترین و در عین‌حال بانفوذترین معمار خارجی در ایران دوره رضاشاه نامید. هر چند از جنبه معماری بنای مدرسه ایرانشهر که گدار با همکاری ماکسیم سیرو طراحی کرد اهمیت بسزایی دارد، اما عمده شهرت آنده گدار به‌واسطه ساخت موزه ایران باستان و حافظیه شیراز است. علاوه بر اینها شیوه کار گدار در هر دو عمارت، نشانه‌های بارزی از سبک معماری تلفیقی محبوب آن سال‌ها را به نمایش می‌گذارد؛ تلفیق شیوه ایرانی با آموزه‌های معماری مدرنیستی که مشخصا در بنای موزه ایران باستان به چشم می‌خورد. او در عین‌حال نقش مهمی در تأسیس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران داشت و بعدتر به‌عنوان استاد در این دانشکده به‌کار مشغول شد. آندره گدار در 31ژوئیه سال 1965 در فرانسه درگذشت.