برای انتخاب سرمربی عجله نکنیم

جمشید حمیدی- کارشناس والیبال

نظر بعضی از دوستان این است که فدراسیون والیبال هرچه زودتر باید سرمربی تیم ملی را مشخص کند اما من عجله‌ای برای این کار نمی‌بینم. یکی از مسئله‌های اصلی فدراسیون هزینه کردن است. فدراسیون در شرایطی که کرونا بیشتر مسابقات بین‌المللی را تعطیل کرده است و اسپانسرهای داخلی هم حاضر نیستند در شرایط غیرمسابقه‌ای از تیم ملی حمایت کنند، ترجیح می‌دهد صرفه‌جویی کند. در این شرایط نیازی نیست که ما از امروز سرمربی انتخاب کنیم. المپیک مرداد سال آینده برگزار می‌شود و با توجه به اینکه تعداد قابل توجهی از بازیکنان ملی‌پوش ما در باشگاه‌های خارجی بازی می‌کنند، به نفع ماست که سرمربی را هم دیرتر انتخاب کنیم. بهترین حالت این است که در نیم‌فصل دوم لیگ برتر، سرمربی خارجی یا مشاور فنی خارجی به ایران بیاید، بازیکنان را زیرنظر بگیرد و از فروردین سال آینده هم اردوهای تیم ملی آغاز شود.
اما برای طرفداران والیبال مسئله مهم این است که چه‌کسی قرار است سرمربی تیم ملی باشد. در کارگاه مشورتی که برای انتخاب سرمربی تیم تشکیل شد و من هم یکی از اعضای این کارگاه بودم، یکی از پیشنهادهای اصلی برای تعیین تکلیف کادر فنی این بود که سرمربی ایرانی و مشاور خارجی داشته باشیم. بیشتر اعضا در جلسه‌های مختلفی که برگزار شد، طرفدار این کادر فنی بودند. در جلسات ما رِزنده و ولاسکو گزینه‌های اصلی بودند. پیشنهاد دادن به رِزنده، انداختن تیری در تاریکی بود. این مربی برزیلی، شرکت زنجیره‌ای دارد و خودش این شرکت را اداره می‌کند. حتی من شنیده‌ام که قرار است برای انتخابات ریاست‌جمهوری کشورش هم نامزد شود. به هر حال فدراسیون به او پیشنهاد داد تا پاره‌وقت هم که شده به تیم ملی ما مشاوره بدهد. همانطور که پیش‌بینی می‌شد جواب او منفی بود. خولیو ولاسکو هم که با فدراسیون والیبال ایتالیا قرارداد دارد. او فدراسیون ایران را در حالت تعلیق نگه داشته است، نه قاطعانه جواب منفی می‌دهد و نه جواب مثبت. ولاسکو هنوز بین گزینه‌‎های فدراسیون است. فدراسیون ایران با لورنزوتی ایتالیایی و چند مربی دیگر هم مذاکره کرد و جواب آنها منفی بود. هم‌اکنون ولادیمیر آلکنو گزینه اصلی فدراسیون برای سرمربیگری تیم ملی است. این مربی روس کارنامه موفقی دارد و با تیم ملی روسیه قهرمان المپیک و اروپا شده است. فدراسیون روز سه‌شنبه با آلکنو مذاکره کرد. او هنوز نه جواب مثبت داده است و نه منفی. من اعتقاد چندانی به مربیان روس ندارم. آنها رفتار خشکی دارند و این رفتار با روحیات تیم ملی ایران سازگار نیست. ما چوب ارتباط ضعیف سرمربی با بازیکنان را در دوره سرمربیگری لوزانو خورده‌ایم و نیازی نیست دوباره این را تجربه کنیم. بازیکنان ما به یک سرمربی نیاز دارند که از نظر روانی تقویتشان کند، از نظر فنی مربیان ایرانی هم بلدند که تیم را چطور آماده کنند. خود روس‌ها هم هم‌اکنون مربی روسی ندارند و سرمربی تیم ملی آنها فنلاندی است. در بیشتر باشگاه‌های روسیه هم مربیان ایتالیایی مربیگری می‌کنند. ترجیح من این است که سرمربی تیم ملی از مربیان مطرح ایتالیایی باشد.
یکی از نگرانی‌هایی که در جامعه دیده می‌شود این است که در شرایط کرونایی و وضعیت قرمزی که ایران دارد، آیا مربیان خارجی حاضر می‌شوند به کشور ما بیایند؟ مربیان حرفه‌ای به کارشان فکر می‌کنند نه موانع. هنین - مربی مطرح بلژیکی- اردوهای تمرینی تیم ملی لهستان را برگزار کرده و حتی بازی دوستانه هم برای آنها گذاشته است. دیگر مربیان حرفه‌ای هم کم و بیش این نگاه را به کارشان دارند. با این حال همانطور که گفتم ما عجله‌ای برای انتخاب سرمربی نداریم. خوب است که تکلیف سرمربی و تمرینات تیم ملی مشخص شود اما در وضعیت فعلی اقتصادی که فدراسیون به فکر صرفه‌جویی است ایرادی ندارد که ماه‌های آینده این انتخاب انجام شود. به‌نظر می‌رسد فدراسیون قبل از هر چیزی باید به فکر انتخاب سرمربی تیم نوجوانان و جوانان باشد. این تیم‌ها هستند که اگر رها شوند، آینده والیبال به خطر می‌افتد. به‌خصوص تیم نوجوانان که نیاز به مربی متخصصی دارد که بتواند استعدادیابی هم انجام بدهد.