رومئو و ژولیت ایرانی

مهرداد رهسپار   

اعراب به ایران حمله می‎کنند، اما سپاه ایران به‌جای دفاع از کشور دچار تشتت و اختلاف می‌شود. یک‌سو فریدون و سوی دیگر اردشیر است. در این به قول معروف هاگیر واگیر حمله و کشتار، همای، دختر فریدون و منوچهر، پسر اردشیر نرد عشق می‎بازند. اوضاع کمی رمئو و ژولیتی می‌شود، چون اردشیر و فریدون مانع رسیدن این دو عاشق به هم شده‎اند! درنهایت مشکلی وجود ندارد، زیرا با رسیدن همای و منوچهر به هم، سپاه ایران نیز بر اعراب پیروز می‌شود. این نمایشنامه شکسپیری به نام «عشق و شرف در ایران باستان» به قلم ارباب افلاطون کیخسرو‌ شاهرخ، در سال 1306 اجرا می‌شود. ارباب افلاطون شاهرخ، فرزند ارباب کیخسرو شاهرخ، نماینده انجمن زرتشتیان ایران در مجلس شورای ملی و از سیاستمداران مورد وثوق رضاشاه است که البته او هم مانند بسیاری از روشنفکران آن عصر عاقبت خوشی ندارد. عشق و شرف در ایران باستان یکی از نمونه‌های بسیار جالب برای بررسی تأثیر شکسپیر بر ادبیات ایران است. معمولا وقتی محققان می‌خواهند این تأثیر را بررسی کنند، به ترجمه‌ها اکتفا می‎کنند، در حالی ‌که بسیاری از نویسندگان ایرانی درام‎های خود را تحت‌تأثیر شکسپیر نوشته‎اند.