سوخت برای اتومبیل‌های تهران

 امیر حمیدی‌نوید

بعد از ورود نخستین اتومبیل به ایران توسط مظفرالدین‌شاه در سال1281خورشیدی، تمایل برای استفاده از این وسیله بین مردم افزایش یافت. استفاده از این وسیله‌نقلیه سبب شد تا بنزین به بازار راه پیدا کند. ابتدا یک شرکت انگلیسی بنزین را توسط دکان‌های نفت‌فروشی، خواربار‌فروشی و سرایداران گاراژها در شیشه‌های نیزه‌ای (بطری‌های تیره‌رنگ بزرگ برای نگهداری آبلیمو و آبغوره) در دسترس مردم قرار می‌داد که بعدا این شیشه‌ها به پیت‌های حلبی معروف به پیت بنزینی با گنجایش 15لیتر تبدیل شد. و اما بنا بر برخی سوابق تاریخی، نخستین جایگاه سوخت در ایران در سال1306 شمسی (1927میلادی) توسط یک شرکت انگلیسی در آبادان احداث شد. این مکان ابتدا جهت توزیع و فروش نفت سفید مورد استفاده قرار می‌گرفت و حلب‌های پرشده از مواد نفتی در آن به فروش می‌رسید، اما با گذشت زمان و با ورود اتومبیل به این شهر، این جایگاه به پمپ بنزین تبدیل شد. هنگام سوختگیری در این پمپ بنزین، ابتدا فرآورده‌های نفتی که در مخازن پرچ‌شده نگهداری می‌شد با استفاده از تلمبه‌های دستی به ظروف پیمانه‌ای منتقل می‌شد و سپس براساس نیاز هر مصرف‌کننده، سوخت به او تحویل داده می‌شد. اولین پمپ بنزین تهران در خیابان امیریه، چهارراه گمرک ساخته و افتتاح شد. انتخاب این مکان برای احداث پمپ بنزین، بیشتر به‌دلیل سکونت رجال مملکتی در این محله بود. دومین پمپ بنزین در خیابان بوذرجمهری، ایستگاه درخوانگاه؛ سومی در خیابان سعدی، دروازه دولت؛ چهارمی میدان بهارستان، مقابل مطبعه (چاپخانه) مجلس و پنجمی در خیابان سی‌متری نظامی (کارگر فعلی) نزدیک چهار‌راه لشگر بود  و به همین ترتیب تا سال 1330تعداد 10پمپ بنزین در تهران راه‌اندازی شد.