برنده‌ای که بردن را فراموش کرده
4 نکته در مورد احوال این روزهای امیر قلعه‌نویی
بهروز رسایلی
سپاهان بازی بزرگ هفته را در تبریز به تراکتور باخت و حالا بعد از قهرمانی، حتی در خطر از دست دادن نایب‌قهرمانی و سهمیه آسیایی است. امیر قلعه‌نویی، سرمربی سرشناس تیم اصفهانی در پایان مسابقه، احتمالا از روی تعارف گفته: «مسئولیت شکست کاملا بر عهده من است» هرچند همین هم باعث نشد او یک تشر تند به علی قربانی و فرصت‌سوزی‌اش نزند. فعلا که روزگار برای امیر خوب نیست؛ انگار گران‌ترین سرمربی فوتبال ایران، راه خروج از سرپایینی را گم کرده است.
سپاهان از 7 بازی آخرش در لیگ تنها یک مسابقه را برده. این وضعیت، تیم اصفهانی را هم‌ردیف ضعیف‌ترین تیم‌های حاضر در لیگ نوزدهم قرار می‌دهد. حتی پیکان و گل‌گهر سیرجان هم در بازه زمانی مشابه نتایج بهتری گرفته‌اند. حداقل می‌دانیم که این تیم‌ها از نظر بودجه و هزینه قابل مقایسه با سپاهان نیستند و جمله معروف قلعه‌نویی یعنی «تیم پنجم هزینه هستیم» در این مورد به‌کار نمی‌آید. بنابراین افزایش فشارها روی امیر کاملا طبیعی است.
سپاهان این روزها 2 معما دارد. اولی امید نورافکن است که نیم‌فصل نخست عصای دست قلعه‌نویی بود و این روزها خبری از او نیست. ابتدا به‌خاطر کرونا قرنطینه شد، اما بعد از بهبودی تنها در دقیقه 90 بازی هفته قبل برابر پارس‌جنوبی به میدان رفت و مقابل تراکتور هم تمام بازی را از روی نیمکت ذخیره‌ها تماشا کرد. معمای دوم هم محسن مسلمان است؛ هافبکی که مدت‌هاست در لیست تیم قرار نمی‌گیرد و اصلا کسی نمی‌داند مشکلش چیست. لیگ نوزدهم رو به پایان است و مسلمان در مجموع حدود 90دقیقه برای سپاهان بازی کرده؛ در این شرایط آیا کسی می‌داند قرارداد این بازیکن چرا تمدید شد؟ شما چطور آقای قلعه‌نویی؟ می‌دانید چرا نورافکن را نگه داشتید؟
خبر خوش برای امیر قلعه‌نویی این است که سپاهان از نظر برنامه بازی‌های باقیمانده تیم خوش‌شانسی است. طلایی‌پوشان غیراز یک بازی دشوار با استقلال، 4 مسابقه دیگرشان را باید برابر نفت آبادان، نساجی، شهرخودرو و پیکان برگزار کنند. نفت آبادان این هفته‌ها بسیار بد نتیجه گرفته و گفته می‌شود بین بازیکنان و کادرفنی این تیم رابطه خوبی برقرار نیست. شهرخودرو هم در سراشیبی سقوط است و شرایطش بعد از جدایی مجتبی سرآسیایی تعریفی ندارد. نساجی یکی از بی‌انگیزه‌ترین تیم‌های این هفته‌هاست و پیکان هم فقط در شرایطی لقمه گلوگیر خواهد بود که هفته آخر برای بقا نیاز ضروری به کسب امتیاز برابر سپاهان داشته باشد. حکایت بازی با استقلال اما فرق می‌کند. قلعه‌نویی هم در لیگ (هفته بیست‌وهفتم) با فرهاد مجیدی مصاف خواهد داد و هم در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی. به‌نظر شما اغراق است اگر بگوییم سرنوشت قلعه‌نویی را مجیدی تعیین می‌کند؟
مدیران سپاهان مدت‌هاست مذاکره با امیر قلعه‌نویی برای تمدید قرارداد را به پایان فصل موکول می‌کنند. این در حالی است که در اظهارات آنها حتی یک نصفه چراغ سبز و یک سر سوزن اشتیاق هم برای ادامه همکاری دیده نمی‌شود. به‌نظر می‌رسد اصفهانی‌ها هنوز بابت عدم‌حضور تیمشان برابر پرسپولیس و نیز از کف رفتن قهرمانی برای دومین فصل پیاپی از سرمربی تیمشان دلخور هستند. این وسط اما یک سؤال مهم دیگر هم وجود دارد؛ اینکه مراد از «آخر فصل» کی است؟ در حقیقت فصل جاری با برگزاری لیگ و جام حذفی به پایان نمی‌رسد و بعد از یک وقفه یک ماهه، از اواخر شهریورماه شاهد برگزاری لیگ قهرمانان آسیا خواهیم بود؛ جایی که هیچ بعید نیست به جای قلعه‌نویی یک مربی جدید روی نیمکت سپاهان نشسته باشد. مگر اینکه او مثلا نایب‌قهرمانی لیگ و قهرمانی جام حذفی را به‌دست بیاورد و دوباره دست بالا را بگیرد. آیا می‌تواند؟
