بازنشسته درجه1 بازنشسته درجه2

محمدحسن زدا؛ کارشناس تأمین اجتماعی 

 چند روزی است که موضوع همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی به یکی از مهم‌ترین خبرهای روز تبدیل شده و در ظاهر اینگونه به‌نظر می‌رسد که به یکی از مطالبات برحق این عزیزان، پاسخ مناسب و در خور داده شده است. اما با روشن شدن ابعاد و زوایای مختلف آن، مشخص می‌شود هزینه‌های این نوع همسان‌سازی از جیب خود بازنشستگان تأمین خواهد شد درصورتی که دولت محترم وظیفه داشت و دارد نسبت به تأمین و پرداخت هزینه‌های مربوط از محل اعتبارات عمومی، اقدام کند. 
براساس قوانین تأمین اجتماعی هر پرداختی از طریق این سازمان بایستی بر مبنای قانون باشد. درحالی‌که در قانون تأمین اجتماعی، موضوعی به نام همسان‌سازی، متناسب‌سازی و از این قبیل عبارات وجود ندارد. در نتیجه پرداخت از محل منابع سازمان برای این موضوع، غیرقانونی است! سابقه امر نیز نشان می‌دهد که یک‌بار در سال ۱۳۸۸ این اتفاق افتاده و دولت وقت طی مصوبه‌ای تقبل کرده از محل اعتبارات در اختیار، نوعی همسان‌سازی را در تأمین اجتماعی انجام دهد. شاید متولیان امر این موضوع را به بند ب ماده ۱۲ قانون برنامه ششم توسعه احاله نمایند. دقت در این بند جالب توجه است.
 بند ب ماده ۱۲ قانون برنامه ششم توسعه: سازمان تأمین اجتماعی موظف است مطابق قوانین مربوطه در طول اجرای قانون برنامه، حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران را متناسب‌سازی نماید !
ذکر 2نکته در این خصوص الزامی است: 
 ١-در متن قانون از قوانین مربوطه نام برده شده است. کدام قانون درخصوص متناسب‌سازی ماده یا تبصره‌ای دارد؟ 
به زعم نگارنده هیچ قانون، ماده یا تبصره‌ای در این خصوص وجود ندارد.
 ٢-از چه محلی بایستی این متناسب‌سازی تأمین اعتبار شود؟ باز به آن اشاره نشده است.
 طبق مصوبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ هیأت‌وزیران حقوق بازنشستگان، وظیفه‌بگیران، مشترکان صندوق‌های بازنشستگی کشوری و سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح در سال ۱۳۹۹، ۱۵درصد نسبت به سال ۹۸ افزایش می‌یابد. پس از افزایش مذکور حکم حقوق بازنشستگان متناسب با سنوات خدمت قابل‌قبول از ۲۸ میلیون ریال کمتر نخواهد بود.  براساس این مصوبه حداقل حقوق بازنشستگی کشوری و لشکری در سال ۹۹ نبایستی کمتر از ۲۸ میلیون ریال باشد اما طبق گفته مسئولان سازمان تامین اجتماعی با اجرای همسان‌سازی، حتی با این شکل و مدل اجرایی دریافتی حداقل‌بگیران حدود ۲۶ میلیون ریال خواهد بود که مشاهده می‌شود از میزان دریافتی بازنشستگان کشوری و لشگری پایین‌تر است.
واضح است که به‌رغم تأمین هزینه‌های سازمان تأمین اجتماعی توسط صاحبان اصلی آن، یعنی بیمه‌شدگان محترم و عدم‌تحمیل هزینه‌های بازنشستگی، فوت، درمان و حدود ۱۸ خدمت بیمه‌ای و درمانی دیگر به دولت، برخی از دولتمردان حتی حاضر به پرداخت هزینه‌های همسان‌سازی که ناشی از تصمیم‌های اشتباه خودشان در هنگام تصمیم‌گیری‌های مربوط به افزایش دستمزدهای سالانه نیروهای مولد جامعه است، نیستند!
متأسفانه به‌نظر می‌رسد افرادی در دولت و مجموعه‌های وابسته، خواسته یا ناخواسته سعی در تقسیم بازنشستگان به درجه1و2دارند! بازنشستگان درجه1، گروهی هستند که با کمترین پرداختی از مواهب بودجه‌های دولتی، نباید در سال‌جاری از ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان کمتر دریافت کنند و بازنشستگان درجه2، مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی که نه‌تنها از محل مالیات و فروش نفت(حتی در دوران رونق) بهره‌ای نمی‌برند بلکه دریافتی آنها حتی با همسان‌سازی از جیب خودشان، نمی‌توانند حقوق بیش از ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان دریافت کنند! واقعیت این است، تبدیل بازنشستگان به درجه1و2، از سوی هر کس و هر جا که صورت گیرد، خیانتی آشکار در حق بیمه‌شدگان امروز سازمان، بازنشستگان دیروز و فردای آن و خلاف عدالت و رویه‌های دولت‌های آزادی‌خواه است. بدون شک، حافظه تاریخی سازمان تأمین اجتماعی و مستمری‌بگیران و بازنشستگان آن، اقدامات تفرقه‌افکنانه و غیرقابل توجیه این مدیران را از یاد نخواهد برد!