نه رونالدو ضررکرد نه رئال

درباره مسی و رونالدو اظهارنظرهای کلیشه‌ای و غیرعلمی زیادی وجود دارد. اینکه کدام بازیکن مغرور و کدام یک خاکی است. یا کدام بازیکن دست به خیر است و کدام نه. درباره ناتوانی رونالدو در دریبل‌زنی و پاس گل ندادن‌های او یا ندویدن مسی یا دخالت‌های ستاره آرژانتینی در همه امور باشگاه و آوردن بازیکن و مربی توسط این بازیکن و... شایعات زیادی مطرح است که تقریبا همگی پوچ است. اینکه خودمان را آزار بدهیم که مسی را با کریستیانو مقایسه کنیم و این باعث شود از وجود هر یک از آنها لذت نبریم و نسبت به دیگری تعصب کور داشته باشیم، چیز مخربی است. درباره رونالدو گفته می‌شود که او پس از رفتن از رئال هم خودش را خراب کرد هم به این باشگاه آسیب رساند. اما آمار چیز دیگری می‌گوید. رئال یک فصل پس از شوک از دست دادن او و زیدان به‌خودش آمده و حالا برای کسب سی و چهارمین قهرمانی لالیگا فقط به 2 تساوی دیگر در 2 بازی آخر نیاز دارد. کریستیانو هم در سری آ که لیگ محبوبش نبود و به‌خاطر بسته و تاکتیکی بودن سبک بازی‌ها مناسب او نبود، رکوردهای زیادی زد و عادت قدیمی‌اش را ترک نکرد. درحالی‌که از 9گل آخرش 5گل را از روی نقطه پنالتی زد، همه به او پنالدو می‌گویند اما واقعیت این است که بدون احتساب پنالتی‌ها در این فصل فاصله او با ایموبیله در صدر جدول گلزنان باز هم همین یک گل است چون هر دو 11پنالتی را به گل تبدیل کرده‌اند. ایموبیله در 6بازی آخرش تنها 2 گل زده اما رونالدو در 7بازی آخرش موفق به گلزنی شده و در واقع کرونا به او ساخته است. پیرو ایموبیله بدون پنالتی‌ها 18گل و فقط یک گل بیشتر از رونالدوی بدون پنالتی زده است. کریس در تمام بازی‌های بعد از کرونا گل زده و این در حالی است که مسی بعد از کرونا با مسی قبل از قرنطینه اصلا قابل مقایسه نبوده است. کریستیانو برابر همه تیم‌هایی که این فصل مقابل آنها بازی کرده یا گل زده یا پاس گل داده. او در 18بازی گذشته یوونتوس امکان نداشته که در یک بازی گل یا پاس گل به نام خودش ثبت نکند؛ 23گل و 5پاس گل. در سال 2020تا این لحظه تنها رابرت لواندوفسکی بوده که در لیگ‌های بزرگ اروپایی تعداد گل‌هایی بیشتر از رونالدو به ثمر رسانده. هر چند در طول فصل 2020-2019رونالدو با 28گل زده پشت سر لواندوفسکی و ایموبیله قرار دارد. رونالدو سال 2020را با گلزنی در 11مسابقه پیاپی سری آ شروع کرد. رکوردی که قبل از او تنها فابیو کوالیارلا در فصل 2019-2018و گابریل باتیستوتا در فصل 1994-1993به آن رسیده بودند. رونالدو با 6گل دیگر در 6بازی باقیمانده سری آ می‌تواند به تعداد گل‌های لواندوفسکی برسد با این تفاوت که لوا
گل هایش را در بوندس‌لیگا که به‌مراتب لیگ ساده‌تری است به ثمر رسانده است. کریستیانو با کمتر از 2 فصل حضور در یوونتوس و ثبت 60 گل در 83 بازی خودش را به جمع 25گلزن برتر تاریخ باشگاه رساند. با اینکه همچنان درباره گل هایش در رئال صحبت می‌شود، او در 2 فصل آخر حضورش در مادرید به‌ترتیب 25و 26گل به ثمر رسانده بود که همین الان و در فاصله این همه بازی باقیمانده تا انتهای فصل 2گل از آخرین فصل رئالی‌اش بیشتر زده است. او به نخستین بازیکن یوونتوس در 60سال اخیر تبدیل شده که در یک فصل تنها بالای 25گل وارد دروازه رقبا می‌کند. حالا کمی درباره افت مسی بحث کنیم، بدون وارد شدن به بحث تکراری و مخرب «مسی بهتر است یا رونالدو». مسی که از عملکرد بارسا و مربیان این تیم راضی نیست و در کولینگ بریک (استراحت وسط هر نیمه) به مربیان نزدیک هم نمی‌شود، خسته‌تر از گذشته است. او بعد از کرونا و در 9بازی اخیر، موفق به زدن 3 گل شده(برابر مایورکا، لگانس و اتلتیکو) و عجیب اینکه در 7 بازی پیاپی فقط یک گل (پنالتی برابر اتلتیکو) زد که برای خودش هم بی‌سابقه بود. متوسط گلزنی مسی قبل از قرنطینه 0.77گل در هر بازی بود که به 0.33گل در هر بازی کاهش یافته ولی آمار پاس گل هایش از 0.52به 0.89افزایش پیدا کرده است. از لحاظ شوت به چارچوب از 2.39ضربه در هر بازی پیش از کرونا به 1.33کاهش پیدا کرده و از نظر دریبل زنی هم افت کرده و پاس‌های اشتباهش از متوسط 9.81پاس اشتباه به 12.11افزایش پیدا کرده است. او 22گل در لالیگا زده که 3 گل بیشتر از بنزماست با این تفاوت که 6گل از روی نقطه پنالتی زده و اگر قرار بود بنزما به جای راموس همه پنالتی‌های رئال را بزند، شانس آقای گلی مسی در این فصل کم می‌شد. با همه اینها بهتر است مقایسه نکنیم و مسی افت کرده و رونالدوی پنالدو را با همین وضعیت و در 33و 35سالگی هم ببینیم و قدر بدانیم. دو سه سال دیگر حسرت همین روزها را می‌خوریم.