ترجمه زبان اشاره با دقت ۹۹درصد

محققان دانشگاه UCLA دستکشی با فناوری پیشرفته تولید کرده‌اند که می‌تواند زبان اشاره را به کلمات نوشتاری و گفتاری روی تلفن هوشمند تبدیل کند. به‌گزارش سی‌ان‌ان، این سیستم در زمان واقعی کار می‌کند و می‌تواند 660علامت زبان اشاره آمریکایی را با دقت 98.63درصد تفسیر کند.
یادگیری زبان اشاره شاید برای همه یک فرایند دشوار و طولانی باشد. افراد مبتلا به اختلالات شنوایی گزینه‌های کمی برای برقراری ارتباط با دیگران دارند و اغلب اوقات افرادی که مشکل شنوایی ندارند باید زبان اشاره بیاموزند تا به‌راحتی با دوستان یا نزدیکان ناشنوای خود صحبت کنند.
اما فناوری جدید و منحصربه‌فردی که محققان دانشگاه کالیفرنیای لس‌آنجلس رقم زده‌اند روزی می‌تواند برای آموزش زبان اشاره به مردم و کمک به افراد ناشنوا در ارتباط با کاربرانی که این زبان را بلد نیستند، استفاده شود. این دستکش دارای سنسوری کششی است که از نخ حسگر برقی ساخته شده است و همه 5انگشت یک دست را پوشش می‌دهد. سیگنال‌ها به یک مدار چاپی به اندازه یک سکه یک‌دلاری که در پشت دستکش قرار دارد می‌رسد و سپس سیگنال‌های بی‌سیم به تلفن هوشمند منتقل می‌شود. یک برنامه می‌تواند آنها را در زمان واقعی با سرعت حداکثر یک کلمه در ثانیه (60کلمه در دقیقه) به متن تبدیل کند.
این تیم همچنین طی فرایند آزمایشی خود، سنسورهای چسبی را روی صورت آزمایش‌کنندگان قرار دادند تا حالت‌های صورت را که جزئی از زبان اشاره آمریکایی است، ثبت کنند. محققان می‌گویند که این ایده جدید نیست، اما دستکش‌های اولیه UCLA راحت‌تر و به‌مراتب کم‌حجم‌تر از سایر طرح‌ها هستند. جون چن، استادیار UCLA ، می‌گوید: اتفاق خوب این است که قطعات این دستکش حدود 50دلار قیمت دارد و حتی با تولید انبوه ممکن است این قیمت کمتر هم شود. همچنین این دستگاه نسبت به سیستم‌های پوشیدنی که در تلاش‌های قبلی برای ایجاد تجهیزات ترجمه زنده زبان اشاره ساخته شده بود، سبک‌تر است.
این دستکش هنوز یک نمونه اولیه است و محققان در حال بهبود سرعت عمل و یادگیری علائم بیشتر برای درک کلمات بیشتر هستند.




برقراری ارتباط آسان‌تر
مهم این است که پس از سال‌ها فناوری‌ای ایجاد شده است که به افراد ناشنوا امکان برقراری ارتباط آسان‌تر را می‌دهد. محققان امیدوارند که این وسیله راهی آسان برای برقراری ارتباط ناشنوایان با افرادی باشد که زبان اشاره بلد نیستند، بدون آنکه نیازی به‌وجود شخص دیگری برای ترجمه زبان اشاره آنها باشد.
اما پاشنه آشیل این طرح، منتقدین جامعه ناشنوایان هستند که چندان تحت‌تأثیر این فناوری قرار نگرفتند و معتقدند که ناشنوایان برای برقراری ارتباط با سایر افراد عادی هم‌اکنون ابزارهای کمکی منحصر‌به‌خود را دارند. گابریل هاج، محقق پست دکتری ناشنوا از مرکز شناخت و ناشنوایی DCAL در کالج دانشگاه لندن می‌گوید: این فناوری کاربرد فراوانی ندارد، زیرا ناشنوایان هم‌اکنون در تلفن‌های همراه خود از نرم‌افزار ترجمه متن به گفتار یا ترجمه متن استفاده می‌کنند و یا به سادگی با قلم و کاغذ حرف‌های خود را می‌نویسند. این افراد هیچ مشکلی در استفاده از این اشکال ارتباطی ندارند. اگر طراحان این فناوری در مرحله اول روی کاربرمحور‌بودن آن متمرکز شوند بسیار ساده‌تر خواهد بود، به جای اینکه راه‌حل‌هایی را درنظر بگیرند که فکر می‌کنند همه مشکلات جهان را برطرف می‌کند.

ابزار آموزشی
با این حال سازندگان این دستکش معتقدند این دستگاه می‌تواند به‌عنوان ابزاری آموزشی عمل کند. چن می‌گوید: ما امیدواریم که این وسیله به افراد زیادی کمک کند تا زبان اشاره را یاد بگیرند. جولی هوچژنگ، استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه گالودت در ایالات متحده که از ASL استفاده می‌کند نیز می‌گوید: آنچه اختراعاتی مانند دستکش زبان اشاره آن را کاملا نادیده می‌گیرد این واقعیت است که ناشنوایان زندگی روزمره خود را در اجتماعات انسان‌های شنوا می‌گذرانند؛ همان شرایطی که مخترعان سعی در ارائه آن به ناشنوایان دارند. افراد ناشنوا به‌خودی خود در جامعه شناسایی نمی‌شوند، اما چنین اختراعاتی مانند دستکش ترجمه زبان اشاره باعث ایجاد فشار روانی هنگام حضور در جامعه و درنهایت دوری از آنها می‌شود.