چتری برای دو نفر
فرهاد یلدا| یکی‌شان می‌گفت: «عشق وقتی تموم میشه، آدم عاقل بی‌سر و صدا می‌ره پی زندگیش. عقل اینو می‌گه.» و آن یکی جواب داد که «می‌دونی مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که تو این مملکت عشق و عقل یه جا جمع نمی‌شه.»
حالا این حرف‌ها را زیر چتر خیال و بگو مگوهای ذهنی می‌شود تکرار کرد؛ چه یک نفر باشد و چه 2 نفر. اصلا پروانه‌های رویاباف می‌آیند وسط شهر شلوغ و احوالات روزگار را با خود می‌برند تا دوردست سایه و امید. چتری برای پروانه‌ها با سایه‌های آفتاب‌دیده را باید بگذاریم در دستور تماشا تا یادمان باشد عشق و عقل را یکجا جمع کنیم.
