دوران برزخ

شهاب مهدوی_روزنامه نگار

  این روزها شبکه نمایش خانگی به ساختمان مجللی می‌ماند که مشخص نیست چه‌کسی مالکیتش را به‌دست می‌آورد. البته همچنان سازمان سینمایی متولی این شبکه است ولی هیچ مجوز جدیدی برای تولید سریال‌های تازه صادر نمی‌شود و تنها اتفاقی که رخ می‌دهد تمدید مجوز برای سریال‌های در حال تولید و پخش است. شایعه واگذاری نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی، مدت‌هاست بر سر زبان‌هاست ولی این شایعه نه تکذیب می‌شود و نه تأیید. شبکه نمایش خانگی دوران برزخی‌اش را سپری می‌کند. ظاهرا دلیل صادرنشدن مجوز برای سریال‌های ایرانی جدید، اشباع‌شدن بازار است ولی فراموش نکنیم که چنین منطقی هرگز برای صدور پروانه ساخت فیلم‌های سینمایی وجود نداشته و برای ظرفیت اکران سالانه ۷۰ فیلم، گاهی بالای ۱۲۰ فیلم تولید می‌شده است. نکته شاید همین مسئله واگذاری نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی به صداوسیما باشد. احتمالا حمله برخی رسانه‌های اصولگرا به یکی‌دو سریال ایرانی هم با هدف بسترسازی‌ برای چنین تصمیمی صورت می‌گیرد؛ انتقاد‌هایی که نه زیبایی‌شناسانه که ایدئولوژیک است و معمولا جمله‌ای با این مضمون هم در دلش به چشم می‌خورد: «شبکه نمایش خانگی نیازمند تصمیم‌گیری اساسی است».
البته تنها مدعی نمایش خانگی، فضای مجازی صداوسیما نیست و پای بخش ساترا هم وسط است.
بازار نمایش خانگی در روزهایی که سینمارفتن به‌دلیل کرونا، کساد است، پررونق‌تر از گذشته شده؛ بازاری که سال‌ها حیاط‌خلوت سرمایه‌های مشکوک بوده و کلی حرف و حدیث درباره‌اش وجود داشته است. البته پیچیدگی‌های شبکه نمایش خانگی، بیشتر هم شده است؛ مثل این شائبه که یکی از سریال‌های مورد انتقاد اصولگرایان با سرمایه یک نهاد همسو با این جریان تولید شده است. جدای از این، سازمان اوج هم با سریال «آقازاده» رسما وارد گود شبکه نمایش خانگی شده است.
  داستان شبکه نمایش خانگی از 10سال پیش جدی شد. از روزهایی که مهران مدیری با مدیران صداوسیما به توافق نرسید و «قهوه تلخ» را برای شبکه نمایش خانگی تولید کرد. اقبال عمومی به قهوه تلخ آنقدر گسترده بود که هنوز هم آمارش دست نیافتنی مانده است ولی نیمه‌تمام گذاشتن سریال، لطمه سنگینی به اعتماد عمومی وارد کرد. جوری که تا سال‌ها به‌ندرت پیش می‌آمد که سریالی در این شبکه گل کند. با سریال«شهرزاد» رونق به شبکه نمایش خانگی بازگشت؛ سریالی که در 3 بخش تولید شد و به موفقیت هم رسید ولی ماجرای منبع سرمایه تولید شهرزاد، حاشیه‌های فراوانی آفرید. در این میان سریال‌هایی هم تولید شدند که نه کیفیت قابل‌قبولی داشتند و در مواردی نه به انتها رسیدند. سهل‌گیرانه‌بودن قواعد ممیزی سریال‌های نمایش خانگی نسبت به صداوسیما و فیلم‌های سینمایی هم باعث شد سریال‌هایی متهم به تابوشکنی شوند. این اتهام همچنان ادامه دارد و شاید منجر به تغییر متولی شبکه نمایش خانگی شود. در مورد صداوسیما البته این ایراد وارد است که سریال‌های سازمان سال‌هاست که دچار افت و ریزش مخاطب شده است و با اعمال نظارت این سازمان بر شبکه نمایش خانگی، سریال‌های این حوزه هم دچار همین عارضه خواهند شد. برای گرفتن حق حضانت این بچه سرراهی، احتمالا رقابت‌ها و لابی‌های بسیاری در جریان است و پشت این سکوت ظاهری، دعواهای بسیاری در جریان است. شبکه نمایش خانگی در دوران برزخی‌اش به سر می‌برد و چشم‌اندازش مه آلود‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسد.