نکته بازی

نکند حق با مجیدی بوده
به خدا قسم اگر ما دنبال محرومیت فرهاد مجیدی باشیم. اصلا از جهت جذابیت خبری برای رسانه‌ها بهتر است که فرهاد روی نیمکت و کنار زمین باشد. این وسط فقط یک سؤال ساده وجود دارد؛ اینکه انصافا مجموعه واکنش‌های سرمربی استقلال به داوری بازی با فولاد، نباید هیچ عواقبی داشته باشد؟ یعنی می‌شود یک سرمربی برود وسط زمین، چند دقیقه برای داور شاخ و شانه بکشد؟ نکته مهم‌تر واکنش‌های بعد از بازی‌اش بود. او در یک پیام اینستاگرامی رمزآلود، به برخی از ارکان مسابقه اتهام ساخت و پاخت زد. حالا سؤال این است: آیا این اتهام نادرست بوده؟ پس چرا کمیته انضباطی هنوز برخوردی نکرده؟ اگر داستان مجیدی مسکوت بماند، آیا سایر مربیان حق ندارند همین کارها را انجام بدهند؟

مهم‌ترین دستیار ایران
این روزها کریم باقری باید حسابی خوشحال باشد؛ چرا که پرسپولیس و تیم ملی بر سر استفاده از او رقابت می‌کنند. آقاکریم بدون اغراق مهم‌ترین دستیار فوتبال ایران است؛ کسی که خودش پذیرفته از او سرمربی در نخواهد آمد، بنابراین همه تمرکزش را روی دستیار خوب بودن گذاشته و الحق که در این زمینه موفق بوده است. کریم باقری خواهان دارد، چون تیم را به بهترین شکل ممکن جمع می‌کند، چهره پرنفوذ و مقتدری دارد و چشمش هم دنبال جایگاه سرمربی نیست. چند‌ماه پیش وقتی قرارداد یک میلیارد و 700میلیونی او با پرسپولیس افشا شد، هواداران به جای خرده گرفتن به باشگاه، از دستمزد آقا کریم دفاع کردند و او را لایق چنین درآمدی دانستند. چیزی شبیه معجزه است؛ اینکه باقری بدون حتی یک جمله فنی، مهم‌ترین و گران‌ترین دستیار فوتبال ایران به شمار می‌آید.

دوست نداریم غصه‌ات را ببینیم
ظاهرا قرار شده حمید استیلی دوباره به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید برگزیده شود. استیلی در مسابقات مقدماتی المپیک ریو هم سرمربی همین تیم بود که مطابق انتظار اوت شدیم. بعدش هم داستان کرونا پیش آمد تا کسی حواسش به نیمکت خالی تیم امید نباشد. حالا گویا در شرایط اقتصاد انقباضی، قرار است دوباره این تیم را به حمیدخان بدهند. استیلی البته پیشنهاد هدایت تیم جوانان را هم داشت که آن را به‌دلیل عدم‌آشنایی با بازیکنان نپذیرفت! انصافا استیلی را از ته قلب دوست داریم و او را یکی از مردان نیک فوتبال ایران می‌دانیم، اما واقعیت آن است که در حوزه مربیگری نتوانست دستاورد درخشانی داشته باشد. مخصوصا بعد از انتخاب اشتباهش برای هدایت پرسپولیس، شرایط کار برای او سخت شد. الان هم تقصیر ما نیست که دوست نداریم دوباره او را غمگین ببینیم.