لات‌بازی روی دیوار

شهرام فرهنگی


فکر کردن به سینمایی که لات نداشته باشد، آدم را یاد غذای بدون ادویه می‌اندازد یا خوراکی‌هایی مثل شلغم که فقط به‌ خاطر خاصیت‌شان مصرف می‌شوند. البته که سینما بدون شخصیت‌های هیجان‌سازی مثل لات‌ها هم باز ذهن را درگیر می‌کند ولی بدون آنها و شخصیت‌های غیرمتعارف دیگر، احتمالا ژانرها بسیار محدود می‌شدند. با این حساب انتخاب لات‌های جذاب سینما از میان این همه گزینه کار دشواری نیست. الان نوید محمدزاده با نقش‌هایی که در «ابد و یک روز»، «متری شیش و نیم»، «بدون تاریخ، بدون امضاء» و... بازی کرد، بدون تردید یکی از مهم‌ترین لات‌های سینمای ایران است. دورتر از او لات‌های فیلم‌های مسعود کیمیایی هم هستند یا مثلا پارسا پیروزفر در مهمان مامان مهرجویی- اگر بشود لات فرضش کرد- لات جذابی به‌نظر می‌رسد. با این همه، میان لات‌هایی که به ذهن می‌آیند، رضا مثقالی، معروف به «رضا مارمولک» در جایگاه بالاتری قرار‌می‌گیرد.
 دلایل در یاد ماندن این لات: پرویز پرستویی که در سال‌های اوجش در هر نقشی می‌درخشید، شخصیت‌پردازی پیمان قاسمخانی برای نقش رضا مارمولک، بالا رفتن از دیوار با عبا و عمامه، سخنرانی به زبان لاتی در لباس روحانیت و البته حواشی به‌وجود آمده در زمان اکران فیلم مارمولک (1382– کمال تبریزی) که باعث شد بیشتر دیده شود.