دانش‌آموزان درباره بازگشایی مدارس از روز شنبه چه می‌گویند؟
بازگشت پرتردید به مدرسه
فهیمه طباطبایی _ خبرنگار
از ابتدای اپیدمی کرونا تا‌کنون، وزارت آموزش و پرورش بعد از وزارت بهداشت، دومین نهادی است که در صدر اخبار و گفت‌وگوهای روزانه جامعه قرار دارد و سیاست‌ها و برنامه‌هایی مانند آموزش مجازی از طریق وسایل ارتباطی هوشمند گران و اپلیکیشن شاد باعث شد اعتراض و نقدهای فراوانی به سوی مسئولان این وزارتخانه روانه شود. اما بازگشایی مدارس، سطح بحث و درگیری را به دانش‌آموزان هم رسانده تا جایی که مسئولان این وزارتخانه تاکید کرده‌اند «حضور دانش‌آموزان » در مدرسه اختیاری است.
اما گروه هدف یعنی خود دانش‌آموزان چه تصمیمی در این‌باره دارند؟
موافقان بازگشایی مدارس در مقابل مخالفان
آرمیتا صبوری، دانش‌آموز پایه دوازدهم یکی از مدارس منطقه 4تهران است که باید امسال در کنکور سراسری هم شرکت کند. می‌گوید از هفته گَذشته که خبر بازگشایی مدارس اعلام شده، در گروه مجازی همکلاسی‌های دبیرستان 2 جریان شکل گرفته: «تقریبا 2 روز تمام، بچه‌ها در گروه با هم بحث می‌کردند. تعدادی مطمئن و محکم می‌گفتند که تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند خطر کنند و به مدرسه بیایند و گروه طرف مقابل‌شان می‌گفتند راندمان یادگیری و تمرکزشان به‌خاطر حضور مستمر در خانه و استرس شدید ناشی از کنکور به‌شدت پایین آمده و قطعا به مدرسه می‌روند ولو شده 2 ساعت در روز. گروه موافقان حضور در مدرسه، از سایت سازمان جهانی بهداشت، دلیل و برهان می‌آورند که خطری جوانان زیر 18سال را تهدید نمی‌کند و می‌گویند فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از الکل و ماسک را رعایت می‌کنند. در مقابل گروه مخالف، اطلاعات مربوط به بیماری افراد 16سال و 17سال را در گروه می‌گذارند و فضای مدرسه را مستعد این بیماری می‌دانند. در نهایت از کلاس 23نفره ما، 10نفر قطعی گفته‌اند که به مدرسه می‌روند، 4نفر مردد هستند و بقیه مخالف سر سخت و عصبانی از این ماجرا.»
آرمیتا می‌گوید همه‌‌چیز به میزان رعایت دانش‌آموزان ربط دارد: «فضای حیاط و کلاس مدرسه ما به نسبت بزرگ است و سرویس بهداشتی تمیزی داریم، اما باید دید شنبه بچه‌ها فاصله‌گذاری اجتماعی را چطور رعایت می‌کنند. اینکه مثل قبل از سر و کول هم بالا می‌روند یا واقعا نکات ایمنی را رعایت می‌کنند.»
ترس از امتحان باعث حضور بچه‌ها می‌شود
وضعیت دانش‌آموزان در مدارس متوسطه دیگر هم، تقریبا مشابه آرمیتا و همکلاسی‌هایش است؛ دانش‌آموزانی که دچار صف‌بندی پررنگی با یکدیگر شده‌اند. غزل دانش‌آموز پایه دهم مدرسه‌ای در منطقه 12تهران در این‌باره می‌گوید: «نصفی از بچه‌های کلاس، راضی به رفتن به مدرسه نمی‌شوند و می‌گویند اصلا امکان ندارد که ریسک کنند، نصف دیگر به‌خاطر حرف دبیرهایمان که گفته‌اند امتحان‌ها حضوری است و نمراتش خیلی مهم، می‌گویند برویم مدرسه تا رفع اشکال کنیم و درس‌هایی که اصلا اینترنتی یاد نگرفتیم را دوباره از معلم بخواهیم درس بدهد. در مورد بچه‌های ابتدایی اما ماجرا فرق می‌کند، آنها بیشتر پدر و مادر برایشان تصمیم می‌گیرد، مثلا خاله‌ام گفته نمی‌گذارم دخترم به مدرسه برود.»
خسته از آموزش با اینترنت کم سرعت
اما آموزش اینترنتی پر از ایراد و نقص و مشکلاتی که این 3ماه برای دانش‌آموزان به‌وجود آورد، باعث تمایل و انگیزه گروهی از دانش‌آموزان برای حضور در مدرسه شده است. سهیل امیری، دانش‌آموز پایه هشتم مدرسه الغدیر تهران در این‌باره می‌گوید: «از اول اسفند تا حالا 350هزار تومان حجم اینترنت خریده‌ام و هر روز بین 6تا 7ساعت در حال دانلود ویدئوها و صدای معلمان یا آپلود تمرین‌ها هستم، اما هنوز در بعضی از درس‌ها مشکل اساسی دارم. از سرعت پایین اینترنت و کلاس‌های قاطی و درهم خسته شده‌ام. ترجیح می‌دهم به جای کلنجار با اینترنت و گوشی، به مدرسه بروم تا حداقل مغزم کمی استراحت کند. حداقلش این است که چند روزی از دست پدر و مادرها که حریم خصوصی را زمانِ درس خواندن برایمان نگذاشتند راحت می‌شویم.»
فرار از خانه
نظارت سختگیرانه برخی والدین و دخالت در امور درسی فرزندان‌شان بزرگ‌ترین انگیزه موافقان بازگشایی دوباره مدارس است. رعایت نشدن حریم خصوصی در آموزش مجازی توسط پدران و مادران، باعث شده گروهی از دانش‌آموزان رفتن به مدرسه را فارغ از خطر ابتلا به کرونا ترجیح دهند. حسین. میم دانش‌آموز پایه یازدهم در این‌باره حرفهای زیادی دارد. « وقتی به مدرسه می‌رفتیم، نهایت اطلاع پدر و مادرمان از وضعیت تحصیلی‌مان، همان نمره و گزارش‌های انضباطی‌ای بود که مدیر و معاون مدرسه به آنها می‌دادند، اما الان اصلا حریم خصوصی نداریم، مثلا وسط کلاس مادرمان چک می‌کند که درس را خوب گوش می‌دهیم یا نه. از زمان همه کلاس‌ها خبر دارند و دائم گوشزد می‌کنند که چرا فلان درس را نمی‌خوانی، چرا فلان حرف را به معلمت زدی، زشته. چرا معلم‌تان آنقدر کم درس می‌دهد، چرا سر امتحان این سؤال‌ها را جواب ندادی، چرا آموزش‌های تلویزیونی را اصلا نمی‌بینی، نگاه کن خواهرت چقدر میخونه، پسرخاله‌ات مدرسه‌اش بهتر از شماست، دوستانت چقدر بی‌ادب‌اند و... رسما با اعصاب و روان ما بازی می‌کنند. در نتیجه همان بهتر که حداقل برویم مدرسه و خودمان را از شر این وضعیت نجات بدهیم. اغلب دوستانم می‌گویند چنین وضعیتی دارند و خیلی شاکی‌اند.»
مدرسه باعث افزایش کرونا
در مقابل موافقان بازگشایی مدارس که از مسائلی مثل نابسامانی آموزش اینترنتی، نداشتن حریم خصوصی، خسته‌شدن از تحصیل در قرنطینه و...رنج می‌برند، دانش‌آموزانی هستند که بازگشایی مدرسه را مساوی با افزایش احتمال شیوع ویروس کرونا می‌دانند و این اقدام وزارت آموزش و پرورش را اشتباهی غیرقابل بخشش توصیف می‌کنند.
مهسا. ف دانش‌آموز پایه یازدهم رشته تجربی در این‌باره می‌گوید: «در همه این سال‌ها، وقتی یکی از بچه‌های کلاس آنفلوآنزا می‌گرفت حداقل 3 تا 4 نفر از همکلاسی‌ها در میزهای اطراف و یکی، دو نفر از دوستان صمیمی‌اش را مبتلا می‌کرد. حالا شما محاسبه کن که ویروس کرونا که تهاجمی‌تر است چه برخوردی خواهد داشت و چند نفر را زمینگیر کند. آن هم در مدرسه‌های دولتی مثل مدرسه ما که در هر نیمکت 3 دانش‌آموز می‌نشینند.»
او می‌گوید شنیده حضور دانش‌آموزان کاملا اختیاری است و پیش‌بینی کرده‌اند که جمعیت کمی در مدرسه حضور پیدا کنند اما مطمئن است که مدیریت بچه‌ها آسان نیست: « وقتی یک عده مثلا 10نفر از یک کلاس به مدرسه رفتند، بقیه هم کم کم وسوسه می‌شوند که بروند تا دوستانشان را ببینند یا در کلاس‌ها شرکت کنند، بعد مدیر مدرسه چطوری می‌خواهد گزینش کند که چه کسانی برای کدام درس‌ها بیایند یا چگونه تصمیم می‌گیرد که عده‌ای را راه بدهد و تعدادی را نه؟ چه می‌شد اگر امتحانات این سال تحصیلی را راحت‌تر برگزار می‌کردند تا خطر کرونا از سر همه بگذرد؟ مثلا می‌گفتند فقط بچه‌های دوازدهم بیایند که امتحان نهایی دارند و کنکورشان نزدیک است.»
اگر تا چند هفته پیش مسئله بازگشایی مدارس باعث تقابل والدین با آموزش و پرورش در فضای مجازی شده بود، از زمانی که ستاد ملی مبارزه با کرونا خبر بازگشایی مدارس را از 27اردیبهشت اعلام کرده، سطح بحث و مشاجره به دانش‌آموزان رسیده و آنها را در مقابل هم قرار داده و تعداد زیادی را بین رفتن یا نرفتن به مدرسه دچار تردید کرده است. باید منتظر شنبه موعود رسید و دید که مدارس پسا کرونا چطور فعالیت‌شان را از سر می‌گیرند.
